ین روز ها وجود پردازنده های دو هسته ای در گوشی‌های هوشمند و تبلت های آندرویدی کاملاً عادی شده و شرکت‌های تولید کننده نیز اکثراً در حال حرکت به سمت استفاده از پردازنده های 4 هسته ای در گوشی‌های هوشمند و تبلت ها هستند، اما آیا واقعاً استفاده از این نوع پردازنده ها در این ابزار ها، با وجود مصرف باتری بیشتر و هزینه بالاتر برای کاربر، ضروری است؟ و یا اینکه این پردازنده ها تنها جنبه تبلیغاتی داشته و با وجود سیستم عامل‌ها کنونی و نیازهای کاربران، تأثیر آنها هنوز کاملاً احساس نمی‌شود؟
استفن الاپ (Stephen Elop) -- مدیرعامل شرکت نوکیا -- در این خصوص نظر جالبی دارد، به نظر او استفاده از این نوع پردازنده ها تنها مصرف بیشتر باتری را برای کاربران به همراه دارد و تفاوت چندانی در تجربه کاربر با سیستم عامل ایجاد نمی‌کند.
البته این موضوع قبلاً توسط تست‌ها و رقابت‌های گوناگون تا حدودی ثابت شده که یکی از آخرین آنها، مسابقه ای به نام Smoked by Windows Phone است، که طی آن یک شخص با تلفن ویندوز فونی خود -- که دارای پردازنده تک هسته ای است -- با برترین تلفن‌های آندرویدی و آیفون -- که اکثراً دارای پردازنده های 2 هسته ای با فرکانس بالاتر هستند -- به رقابت می‌پردازد و جالب اینکه در اکثر قریب به اتفاق این مسابقات، سیستم عامل ویندوز فون با داشتن سرعت بیشتر در اجرای فرامین کاربر، پیروز میدان می‌شود.
البته نظر آقای الاپ -- مبنی بر ناکارآمدی پردازنده های چند هسته ای در تلفن‌های آندرویدی -- توسط شرکت‌های دیگر از جمله اپل و مایکروسافت نیز مکرراً بیان شده است و بسیاری از کارشناسان استفاده از این پردازنده ها را در تلفن‌های هوشمند بی فایده خوانده و بر لزوم بهینه سازی نرم افزار و سخت افزار و همچنین آموزش توسعه دهندگان در استفاده و بهره وری از توان چنین پردازنده هایی تاکید کرده اند.
متأسفانه این موضوع زمانی پر رنگ‌تر جلوه می‌کند که بدانیم سیستم عامل آندروید در نسخه های 2.3 و 2.2، توانایی پشتیبانی مناسب از پردازنده چند هسته ای را نداشته و تنها در آندروید 4 این پشتیبانی به صورت کامل انجام گرفته است. حتی زمانی هم که به فروشگاه آندروید نگاهی می‌اندازیم، به سادگی متوجه می‌شویم که تعداد بسیار اندک و محدودی از نرم افزار های موجود در این فروشگاه توانایی پشتیبانی از پردازنده های چند هسته ای را دارا می‌باشند و در بقیه موارد، افزایش تعداد هسته تفاوتی در سرعت اجرای این نرم افزار ها ندارد.
البته سیستم عامل‌های کنونی مانند iOS و آندروید در نسخه های اخیر خود به خوبی از توان پردازشی این پردازنده ها بهره می‌برند ولی حتی با این وجود هم پردازنده های 4 هسته ای برای امور عادی مانند خواندن ایمیل‌ها، برقراری تماس و یا حتی انجام بازی‌های پیچیده، بیش از حد قدرتمند به نظر می‌رسند. شرکت اپل نیز که به نوعی پیشگام در سیستم عامل‌های هوشمند نوین محسوب می‌شود، تمرکز خود را بر روی بهینه سازی نرم افزار و سخت افزار و قوی‌تر کردن توان گرافیکی این پردازنده ها معطوف کرده است.
البته استفن الاپ قصد دیگری نیز از گفتن جمله ذکر شده داشته و خواسته تا با بیان چنین نظری، فاصله ویندوز فون با آندروید -- که این روز ها و با وجود پردازنده های چهار هسته ای بیش از پیش جلوه می کند -- را کم رنگ کرده و به نحوی این فاصله را توجیه کند.
در حال حاضر سیستم عامل ویندوز فون تنها از پردازنده های تک هسته ای پشتیبانی می‌کند اما به دلیل بهینه سازی بسیار خوب نرم افزار و سخت افزار، سرعت این سیستم عامل در مجموع بسیار عالیست و حتی رابط کاربری آن در برخی موارد از سیستم عامل‌های دیگر مانند آندروید و iOS نیز سریع‌تر و روان‌تر عمل می‌کند. همچنین مایکروسافت اعلام کرده که در آپدیت Apollo ویندوز فون، پشتیبانی از پردازنده های چند هسته ای و سخت افزار پیچیده تر به این سیستم عامل اضافه خواهد شد تا فاصله ویندوز فون از رقیبان دیرینه و به خصوص آندروید کمتر شود.
نظرات شما عزیزان:
